We hebben Las Vegas achter ons gelaten. Al snel zijn de hotels en bedrijven overgegaan in een woestijn met dorre struiken. Hoe dichter we bij onze volgende bestemming komen kleurt het langschap steenrood met grote rotsen. Vlak voor National Park Zion, waar we voor de komende 2 nachten een plekje hebben kunnen bemachtigen, gaan we naar de Walmart. We zijn ook weer een tijdsgrens over, het is hier 1 uur eerder dan in Nevada. De winkelwagen raakt alweer aardig vol, maar waar is de wijn? Als we dit vragen aan een medewerker, roept een klant die onze vraag hoort "Welcome in Utah!", wat blijkt; in tegenstelling tot alles wat mag in Nevada, mag in deze staat niet eens alcohol verkocht worden in supermarkten, hiervoor moet je naar een liguior store. We vinden deze speciaalzaak voor wijn uiteindelijk in de giftshop van een hotel, heel bijzonder.

Onze camping bevindt zich aan het begin van het park, de visitor centre en het startpunt van de gratis shuttlebussen zit hier ook. De camping ligt midden in de natuur, heel groen, met een snelstromend riviertje en rondom de camping rode rotsen van Zion, schitterend! We zijn gewaarschuwd voor brutale eekhoorns en als Gaston en Philemon een zak chips openscheuren meldt de eerste eekhoorn zich al. Helaas mogen we vanwege brandgevaar de bbq die bij ons plekje staat niet gebruiken. Als we die avond bij ons overdekt picknickplekje eten komt er een hert langslopen, graast even en gaat vervolgens onverstoorbaar verder. Wij zijn zichtbaar meer verbaasd dan het hert.

De volgende ochtend willen we op tijd richting de busshuttle, het blijkt dat er al een behoorlijke rij staat. Wel fijn dat de bussen met aanhangbus af en aan rijden. Het valt ons op dat de buschauffeurs vaak vrouwen van boven de 55 jaar zijn. Ook op de vluchten van United Airlines viel het ons op dat veel stewards en stewardessen ruim de 50 gepasseerd waren, je telt in Amerika blijkbaar nog echt mee als je iets ouder bent. Na ongeveer 40 minuten kunnen we instappen en laten we ons tot het laatste punt van de shuttle brengen. Hier is een korte wandeltocht die eindigt bij de Virgin rivier. Je kunt door de rivier lopen, tussen de rotsen door, de Narrows. Veel mensen hebben speciale waterschoenen en wandelstokken bij zich. Wij hebben vandaag onze oude schoenen aangetrokken en besluiten ook de rivier te betreden en af te zakken naar de Narrows. Rub loopt in een stevige pas voorop, maar komt even terug om zijn moeder te ondersteunen, het is best lastig om over de rivierstenen die onder water liggen je evenwicht te houden. We lopen zo'n 30 cm diep in het water, maar het wordt steeds dieper. 2 wandelaars die op de terugweg zijn geven ons hun stokken, dit helpt goed om je evenwicht te houden. Na een aantal meters door het water is er telkens een klein kiezelstrandje links of rechts van de rivier. Na 2 strandjes en een hoop geglibber houdt Paola het voor gezien, ze moet immers ook nog terug en het water komt steeds hoger, de rest gaat verder de rivier af en loopt nog zo'n half uurtje door. Uiteindelijk na 2 uur komen Gaston en de kids (met natte broeken) weer bij het beginpunt, waar Paola op een rots zit te wachten. Een fantastische belevenis in een bijzonder mooie omgeving.

Onderweg nemen we vaak belegde tortilla's mee, deze gaan er na de tocht prima in! We pakken de shuttlebus terug en stappen uit bij halte 5, Emerald Lower Pools. Een wandelpad brengt ons vandaar omhoog de berg op, waar we onder watervallen doorlopen, heerlijk verkoelend zijn de waterspetters. We lopen nog even door en gaan aan de andere kant van de berg, over een deels met rotsen verhard pad. Gaston houdt iedereen goed in de gaten, zodat we niet onverwachts naast het pad stappen, want dan kunnen we diep naar beneden vallen. Uiteindelijk komen we uit bij punt 6, vanwaar we de shuttle naar het museum pakken. Philemon heeft vanochtend een junior ranger boekje met opdrachten gekregen, als hij een bepaald aantal opdrachten maakt, kan hij Ranger van Zion worden. Het museum kan hem helpen bij een aantal opdrachten. Gaston en Rub vinden het allang best, het museum heeft free WiFi! Tenslotte lopen we via de Watchman Trial terug naar de camper, hoewel de temperatuur met 32 graden vandaag meevalt, komen we enigszins overhit bij de camper aan. We gaan nog even langs de visitors centre om een reisverslag te uploaden (helaas is de WiFi te zwak om foto's te uploaden) verder hebben we geen WiFi en...Philemon mag hier zijn eed afleggen om junior Ranger te worden. Parkranger Taylor keurt zijn opdrachten goed en daarna legt Philemon in het Engels de eed af. Na ontvangst van de felbegeerde junior Ranger badge gaan we eten. Ruben maakt Amerikaanse lasagne van het merk Hamburger helper en Gaston bakt wat worstjes voor het avondeten. In de avond spelen we nog wat potjes pesten met Philemon zijn nieuwe kaartenspel uit de M&M store en bekijken de sterrenhemel. We zien zoveel sterren dat een vallende ster snel te zien is.

Zion in Utah, een heel mooi National Park, je staat bij ons op nummer 1!