Een van de meest bijzondere autoroutes van Amerika ligt op Maui; The Road to Hana.

Deze weg gaan is 83 km lang en rijdt van Paia tot het dorpje Hana, aan de oostkant van het eiland. Om daar te komen moet je 620 bochten, waarvan de meeste haarspeldbochten en 54 eenbaansbruggetjes over. De route loopt over de uitlopers van de vulkaan de Halaekala.

We vertrekken rond 8 uur vanuit Kihei, met een volle tank en cash geld op zak, want onderweg kun je niet tanken en de enkele foodtrucks of eetstalletjes langs de weg hebben geen betaalautomaat. Op de route staan de miles (36 in totaal) aangegeven met bordjes, wel zo handig dat de bezienswaardigheden ook per mile worden aangegeven. Na 2 mile zijn we bij de Twin Falls, we horen het watergekletter direct als we de auto uitstappen. Na een korte wandeling door een tropisch regenwoud komen we bij de watervallen. Het heeft kort hiervoor nog geregend, dus het pad is glibberig.

Bij de volgende milemarker waar we volgens de beschrijving een nog mooiere waterval kunnen zien, staan zoveel auto's geparkeerd dat erg geen plekje meer vrij is. We besluiten door te rijden, want stoppen in de berm is hier niet mogelijk, er is simpelweg geen berm. De weg is smal met aan de rechterkant rotsen van de berg en aan de andere kant soms bomen of een steile afgrond. De bomen zijn verschillend, sommige met mooi gekleurde bloemen of grote bladeren en ook bomen met gekleurde regenboogstammen. Je merkt dat het erg vochtig is, bij ieder bruggetje dat we passeren zijn watervalletjes. Milemarker 16; volgens berichten op internet moeten we hier een afslag nemen en komen we bij Auntie Sandy, waar de lekkerste bananabread van heel Maui wordt verkocht. Inderdaad, bij een klein kraampje met twee picknicktafels gaan de bananabreads als zoete broodjes over de toonbank, het broodje is nog warm en smaakt heerlijk. Een mile verderop zijn we Halfway Hana, bij het gelijknamige eettentje kopen we hotdogs en iets te drinken, het is zo warm dat we niet kunnen zitten op het bankje dat in de zon staat, waarom maken ze de zitting zwart?!? Verderop langs de route stoppen we regelmatig om een waterval, uitzicht over de zee of zwart pebbles strand met lavarotsen te bekijken. Allemaal erg mooi.

We komen ook nog een aantal knaagdieren tegen, ze lijken op een kruising tussen een fret en een eekhoorn en hoewel we ze eerder op Maui nog niet gezien hebben, lopen hier ook jonge katten rond. De laatste stop zo'n 10 mile voorbij Hana, de 7 Scared Pools, een bekende waterval met onderaan door de rotsen gevormd zeven baden. Helaas is het momenteel verboden om deze baden te betreden, jammer want een beetje afkoeling was welkom. Inmiddels is het 3 uur en hebben we 2 opties; of omkeren slingerend dezelfde weg terug of doorrijden en via de andere kant van de vulkaan over een unpaived (ongeasfalteerd) road. Hoewel de verhuurmaatschappij het niet aanbeveelt nemen we toch de laatste optie, deze is namelijk korter. Over bergwegen, langs de zee, door een lavalandschap en door een tropisch regenwoud komen we uiteindelijk weer aan in Kihei.

Het is inmiddels 6 uur, het was een mooie en lange route. Op weg naar onze condo pikken wij bij de Tacobell, deze stond nog als to-do op ons lijstje, 12 taco's en een nachoschotel op. Smaakt eigenlijk wel lekker! Na het eten nog even afkoelen in het zwembad en de whirlpool. Best gezellig met zo'n 10 andere Amerikanen in een whirlpool, waaronder een groepje jongens tussen de 13 en 16. Na de gebruikelijke vraag "where are you from?", wat de Amerikanen steevast beantwoorden met de staat waaruit ze komen, is de interesse groot. Allerlei vragen worden op ons afgevuurd, lust je aardappels met ketchup, wat is jullie nummer 1 sport, hoe zeg je voetbal en wat is honkbal, ook vragen ze allerlei woordjes te vertalen in het Nederlands, ons taaltje vinden ze maar grappig. Om 10 uur sluit het zwembad, tijd voor een laatste drankje op het balkon.