Van Maui naar San Fransisco
Van Maui terug naar San Fransisco
De laatste dag op Maui gaan we relaxed houden. We rijden naar big beach, een voor Hawaiiaanse begrippen lang en breed, goudgeel zandstrand. We hebben gelezen dat hier grote golven zijn en Philemon en Ruben willen graag bodyboarden. Het water is mooi blauw en de golven hoog. Na de eerste golf spoelt Philemon op het strand aan, hij heeft een schaafplek op zijn been. De golven zijn behoorlijk groot en de onderstroom is sterk. Niet veel later roept de strandwacht via een luidspeaker om, dat de golven gevaarlijk zijn, je kunt makkelijk gewond raken. Een opsomming van mogelijke verwondingen volgt en wordt afgesloten met een gebroken nek. We besluiten om naar een ander strand te gaan, Kamaole Beach in Kihei. Hier zijn ook volop golven, maar niet zo gevaarlijk en we zien nog een grote schildpad voorbij zwemmen.
In de middag en avond blijven we bij het resort en vermaken ons bij en in het zwembad. Gewoon boekje lezen, afkoelen in het zwembad en verder niet veel bijzonders.
De volgende dag zijn de koffers al vroeg ingepakt. Nog een laatste keer bij de zee kijken en een laatste plons in het zwembad voordat we richting Kahulai Airport rijden. Philemon wil nog een foto van de kippen met kuikens, deze is snel genomen wat overal op de weg lopen kippen. De auto is zo ingeleverd, de koffers inchecken duurt wat langer. Het blijkt dat 1 koffer veel te zwaar is, dat wordt ompakken. Gelukkig past er nog wat gewicht in de andere koffers.
Terwijl Gaston en Ruben zich tegoed doen bij de Starbucks, geeft Philemon nog wat 'bucks' uit. Een ketting met de vishaak van Maui is deze keer zijn musthave. Na een 5 uur durende vlucht, waarbij Ruben naast de nicht van Kim Kardashian zit (hoewel we onze bedenkingen hierover hebben...oké, ze heeft ook grote billen, maar de rest is ook groot, ze neemt deels Rub zijn plekje in), landen we na een soepele vlucht in San Fransisco. De hotelshuttle komt net aanrijden als wij de luchthaven uitstappen. 3 kwartier na het landen zitten we alweer in het restaurant Leans, het is 10 uur 's avonds. We zijn weer 3 uur vooruit in de tijd gegaan en morgen moeten we om 7 uur paraat staan. Hopelijk hebben we weinig last van het tijdsverschil en slapen we goed.
Road to Hana
Een van de meest bijzondere autoroutes van Amerika ligt op Maui; The Road to Hana.
Deze weg gaan is 83 km lang en rijdt van Paia tot het dorpje Hana, aan de oostkant van het eiland. Om daar te komen moet je 620 bochten, waarvan de meeste haarspeldbochten en 54 eenbaansbruggetjes over. De route loopt over de uitlopers van de vulkaan de Halaekala.
We vertrekken rond 8 uur vanuit Kihei, met een volle tank en cash geld op zak, want onderweg kun je niet tanken en de enkele foodtrucks of eetstalletjes langs de weg hebben geen betaalautomaat. Op de route staan de miles (36 in totaal) aangegeven met bordjes, wel zo handig dat de bezienswaardigheden ook per mile worden aangegeven. Na 2 mile zijn we bij de Twin Falls, we horen het watergekletter direct als we de auto uitstappen. Na een korte wandeling door een tropisch regenwoud komen we bij de watervallen. Het heeft kort hiervoor nog geregend, dus het pad is glibberig.
Bij de volgende milemarker waar we volgens de beschrijving een nog mooiere waterval kunnen zien, staan zoveel auto's geparkeerd dat erg geen plekje meer vrij is. We besluiten door te rijden, want stoppen in de berm is hier niet mogelijk, er is simpelweg geen berm. De weg is smal met aan de rechterkant rotsen van de berg en aan de andere kant soms bomen of een steile afgrond. De bomen zijn verschillend, sommige met mooi gekleurde bloemen of grote bladeren en ook bomen met gekleurde regenboogstammen. Je merkt dat het erg vochtig is, bij ieder bruggetje dat we passeren zijn watervalletjes. Milemarker 16; volgens berichten op internet moeten we hier een afslag nemen en komen we bij Auntie Sandy, waar de lekkerste bananabread van heel Maui wordt verkocht. Inderdaad, bij een klein kraampje met twee picknicktafels gaan de bananabreads als zoete broodjes over de toonbank, het broodje is nog warm en smaakt heerlijk. Een mile verderop zijn we Halfway Hana, bij het gelijknamige eettentje kopen we hotdogs en iets te drinken, het is zo warm dat we niet kunnen zitten op het bankje dat in de zon staat, waarom maken ze de zitting zwart?!? Verderop langs de route stoppen we regelmatig om een waterval, uitzicht over de zee of zwart pebbles strand met lavarotsen te bekijken. Allemaal erg mooi.
We komen ook nog een aantal knaagdieren tegen, ze lijken op een kruising tussen een fret en een eekhoorn en hoewel we ze eerder op Maui nog niet gezien hebben, lopen hier ook jonge katten rond. De laatste stop zo'n 10 mile voorbij Hana, de 7 Scared Pools, een bekende waterval met onderaan door de rotsen gevormd zeven baden. Helaas is het momenteel verboden om deze baden te betreden, jammer want een beetje afkoeling was welkom. Inmiddels is het 3 uur en hebben we 2 opties; of omkeren slingerend dezelfde weg terug of doorrijden en via de andere kant van de vulkaan over een unpaived (ongeasfalteerd) road. Hoewel de verhuurmaatschappij het niet aanbeveelt nemen we toch de laatste optie, deze is namelijk korter. Over bergwegen, langs de zee, door een lavalandschap en door een tropisch regenwoud komen we uiteindelijk weer aan in Kihei.
Het is inmiddels 6 uur, het was een mooie en lange route. Op weg naar onze condo pikken wij bij de Tacobell, deze stond nog als to-do op ons lijstje, 12 taco's en een nachoschotel op. Smaakt eigenlijk wel lekker! Na het eten nog even afkoelen in het zwembad en de whirlpool. Best gezellig met zo'n 10 andere Amerikanen in een whirlpool, waaronder een groepje jongens tussen de 13 en 16. Na de gebruikelijke vraag "where are you from?", wat de Amerikanen steevast beantwoorden met de staat waaruit ze komen, is de interesse groot. Allerlei vragen worden op ons afgevuurd, lust je aardappels met ketchup, wat is jullie nummer 1 sport, hoe zeg je voetbal en wat is honkbal, ook vragen ze allerlei woordjes te vertalen in het Nederlands, ons taaltje vinden ze maar grappig. Om 10 uur sluit het zwembad, tijd voor een laatste drankje op het balkon.
Kihei
Na de eerste paar dagen in Napili gaan we verder naar Kihei. Eenmaal aangekomen in Kihei bij Maui Sunset moesten we eerst nog een paar uur in het stadje doorbrengen voordat we onze kamer op konden, dus nadat we onze honger hadden gestild in een leuke surftent en de boodschappen hadden gedaan konden we eindelijk onze spullen uitpakken in onze nieuwe kamers.
Philemon en Ruben lagen al snel in het zwembad, terwijl Gaston en Paola eerst nog even het strand aan het bekijken waren. Even later had Philemon het shuffle board ontdekt, een spel waarbij je je stenen in vakken met punten moet proberen te schuiven. Die avond aten we visfingers, Hash Browns en poke op het balkon van ons appartement. Wat later die avond zijn we nog even naar het zwembad gegaan voor een avondduik en de heerlijk warme hottub, ook was er een vrouw die graag met ons een aantal "Cannonbals" (bommetjes) wilde maken. Na deze drukke avond activiteit lag Philemon binnen No time in dromenland en de rest was lag ook zo te slapen.
De dag daarop zijn we naar "Turtle Beach" gegaan, hier hebben we een aantal schildpadden gezien en ook meerdere filmpjes en foto's gemaakt.
Al redelijk snel zijn we weer verder gegaan, omdat het zo druk was en we geen parasol hadden zodat we wel in de zon moesten zitten (en je hier in Maui ondanks dat je je goed insmeert toch al snel verbrand of kwam het omdat we honger hadden?) Hierna zijn we naar Papua gegaan, het strand waar Gaston en Paola 20 jaar geleden zijn getrouwd, al was het strand wel wat drukker dan 20 jaar geleden is het in hun ogen nog steeds een van de mooiste plekken van Hawaii.
Napili
Napili
Woensdagochtend, we zijn allemaal vroeg op na een nacht waarin we de klok meerdere malen hebben gezien. Het lichaam is nog niet helemaal gewend aan de nieuwe tijdszone. We besluiten te ontbijten in het naastgelegen historisch plaatsje Lahaina, oorspronkelijk was dit een walvisvaarders dorp en tegenwoordig een van de toeristische plaatsen op Maui. Het is nog rustig in het dorpje als we bij 'Cheeseburgers from paradise' aan een tafeltje gaan zitten voor ontbijt. De locatie is mooi, open ramen zoals je meer ziet op Maui en direct aan zee. Dit is een bekend restaurant op Maui met een hangloose sfeertje. Gaston en Ruben kiezen het breakfast menu, bestaande uit scrambled ergs, hashbrown en toast, Philemon kan zijn keuze moeilijk maken, maar is achteraf blij dat hij voor pancakes met chocolade en vers fruit gekozen heeft. Hij smult er zo van dat zijn kleding onder zit, en we zijn nog maar net begonnen met de vakantie...Paola neemt een pineapple smoothie, ook een goede ‘light’ keuze.
Na het ontbijt gaan we het dorpje en het strand verkennen. Veel oude huizen in koloniale stijl met in het midden van het dorp de Banyan tree. Een oude boom die met meerdere stammen aan de grond vast zit. Terwijl we onder de boom doorlopen vraagt een oude man op een bankje ons "wanne hear a story?", nee zeggen lijkt geen optie en de man start zijn verhaal, hoewel we hem niet altijd even duidelijk verstaan, en dat komt vast door hetgeen hij in de papieren zak naast zich heeft, is het een mooi verhaal over een bijzondere boom.
Philemon spendeert in Lahaina een groot deel van zijn vakantiegeld aan souvenirs, want het vakantiegeld moet uitgegeven worden, aldus Philemon. Daarna gaan we terug naar ons appartement. Nu maar eens het strand en de zee verkennen! Het snorkelen is een groot succes, we zien allerlei gekleurde vissen in verschillende vormen en maten. Aan schildpadden ook geen gebrek, zelfs eentje meteen lengte van ruim een meter! en deze zwemmen gewoon langs of onder je door als je aan het snorkelen bent.
Rond kwart over 7 gaat de zon onder en wordt het in rap tempo donker. We eten die avond op ons balkon en besluiten daarna nog te gaan zwemmen in een van de zwembaden die het complex heeft, er is ook een whirlpool bij. De temperatuur is nog heerlijk, als we omhoog kijken tussen de palmbomen door zien we de lucht vol met sterren. Als er een paradijs is, dan komt dit waarschijnlijk in de buurt daarvan.Donderdag gaan we de Halaekala verkennen, de grootste vulkaan op Maui (er zijn 2, maar dit is de grootste). Na zo’n 7 kwartier rijden zijn we bij de ingang van National Park Halaekala, we schaffen bij de Rancher de America Beautiful pass aan, waarmee we ook toegang hebben tot alle andere nationale parken in Hawaii. De vulkaan is 3.000 meter hoog, waardoor de temperatuur gedaald is tot ongeveer 12 graden, het waait er ook behoorlijk, gelukkig hebben we sweaters en jassen meegenomen. We wandelen een korte trial, over de rode lavastenen en gruis komen we al snel op een schitterend uitzicht over de kraters van de vulkaan. Een mooi maanlandschap, de foto’s spreken voor zich.
Philemon is nog even drukdoende met het boekje dat hij van de ranger heeft gekregen, als hij voldoende opdrachten maakt, kan hij immers parkranger worden en een badge krijgen! Met een beetje hulp is dit zo gefixt en ontvangt hij van een Polynesisch uitziende parkranger zijn badge! Waarschijnlijk het begin van meerdere, want in ieder park hebben ze zulke programma’s voor juniors.Inmiddels is het rond half 1, wat inhoud dat een groot deel van ons trek heeft. We gaan lunchen in Kuna Lodge, een houten chaletachtig restaurant met schitterend uitzicht over het eiland, waar we zeer vriendelijk bediend worden. Oke, het is waar, de Amerikanen zijn echt vriendelijk en gastvrij. Of het nou een ober is, of zomaar een toerist uit San Francisco of Texas, altijd geïnteresseerd, in voor een praatje en erg toegankelijk. Na wat burgers en een salade rijden we door naar Wakaema, een klein dorpje, eigenlijk niet meer dan 1 straat met een western uitstraling. Geinig om te zien, maar nu verlangen we toch wel weer naar wat zwemvertier, op naar Napili, waar we nog even gaan liggen bij het zwembad met uitzicht op zee!
Vrijdag houden we een relaxdagje. We zijn nog steeds vroeg wakker, maar vandaag was het zelfs 7 uur (behalve onze puber, die sliep nog even lekker door). We gaan rond half 10 op pad naar het baaitje een rots verderop, Kahula. Een mooi strand waar we al snorkelend opnieuw mooie vissen zien. Maanvissen zoals Marlin (Nemo), zwarte kogelvissen met witte stippen teveel om op te noemen behalve schildpadden. Maar op de terugweg over het strand ligt er een schildpad half op het zand, het blijft bijzonder… In de middag installeren we ons bij het mooie plekje bij het zwembad op het gras, boven de zee. In de verte zien we op de rustige zee grote golven, het zijn dolfijnen die met grote sprongen door de zee spartelen, super om dit te zien. De avond sluiten we af met een diner bij Sea house restaurant, waar ze o.a. heerlijke lokale visgerechten serveren. Daarna nog even afkoelen in het zwembad en morgen gaan we naar onze tweede bestemming van deze vakantie.
Een lange reis #jetlag
Maandagochtend om 10 uur begint onze reis waar we al maanden naaruit kijken: de reis naar Amerika! Op Schiphol nog even wat gedoe met de Esta van Ruben, maar uiteindelijk mag ook hij mee. De vluchten verlopen prima, Philemon heeft geen problemen met slapen in het toestel en de rest van ons kijkt filmpjes en doet zich tegoed aan de versnaperingen die rondgebracht worden. Schiphol kan nog wat leren van de efficiency op de airport van San Fransisco, voor we het weten zijn we door de controles heen. En dan zitten we ineens al op de laatste vlucht, naar Maui. Tijdens deze vlucht van ruim 5 uur krijgen we een drankje met een.... stroopwafel, compleet in delfsblauwe verpakking! Zo ver van huis hadden we iets anders verwacht, maar het smaakt wel lekker.
Na 3 vluchten, ruim 16 uur in de lucht, 2 oceanen en 12.000 km verder zijn we op de eerste plaats van bestemming; Maui, Hawaii. Omdat we op San Fransisco de Nederlandse inchecktijd hadden aangehouden, zijn we veel te vroeg, dat merken we ook als we aankomen; onze bagage rolt als laatste van de bagageband af.Direct daarna worden we door Elvis "I'm your guide for the next two minutes, no worry, no hurry, do it the island way" naar de autoverhuur gebracht. Een oud dametje in Hawaii-shirt en met een grote zonnehoed bracht vervolgens de auto waar Gaston al weken naaruit kijkt; de Chevrolet Tahoe, en in het echt is ie nog groter...
Onderweg nog even een paar boodschapjes gedaan voor de eerste dagen, we verbaasden over de prijzen; een reep chocolade niet onder de 5 dollar, maar een gekoelde XL-blik Arizona (greentea) voor nog geen dollar. Waar de kids zich ook over verbazen zijn de auto's en trucks; Groot of nog groter, op hoge wielen en veel merken en types die je bij ons niet ziet rijden. Vervolgens zijn we snel (hoewel in Amerika niet echt snel gereden wordt) naar onze eerste appartement in Lahaina gereden. Een mooi appartement in tropische stijl met uitzicht op de schitterende tuin, zwembad en de zee! Op nog geen minuut loopafstand staan we op het strand van Napili Beach, een kleine baai waarin we direct een aantal schildpadden spotten.
De eerste avond zijn we uit eten gegaan bij het restaurant aan de andere kant van de baai, Seaside Restaurant. De jetlag had Philemon en Ruben aardig in haar greep. Philemon hebben we meerdere keren moeten opvangen, omdat hij tijdens het eten in slaap viel en daarmee bijna van zijn stoel viel. Ruben was misselijk door slaapgebrek, ook hij had moeite zijn ogen onder het eten open te houden. Het eten was overigens heerlijk en het uitzicht nog beter! Toch maar snel gegeten en op tijd naar bed. In Nederland is het inmiddels ochtend, het tijdsverschil is precies 12 uur, op zich begrijpelijk, de jetlag. Hopelijk zijn we woensdag een beetje gewend.
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op onze reisblog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis naar Maui, Hawaii en de rondreis door Amerika. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over de reis die wij gaan maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
We zie je graag terug op onze reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met ons meereist!
Groetjes uit Amerika!
Gaston, Paola, Ruben en Philemon